Trots zijn op het werk dat je doet; in Friesland lopen ze er niet snel mee te koop. Doch mar gewoan, dan dochst gek genôch: dat is wat de Friese nuchterheid typeert. Toch mag die Friese trots best getoond worden. In ‘Grutsk wurk: trots op mijn werk’ vertellen verschillende mensen waarom hun werk zo leuk is, en waarom zij hier trots op zijn. Stuk voor stuk werken ze voor een overheidsorganisatie en zijn ze ambtenaar. Iets waar ook vandaag de dag nog best wat vooroordelen over rondgaan, en dat terwijl hun werk super hectisch, inspirerend of impactvol kan zijn.
Benieuwd naar hun verhaal? Lees snel verder en ontdek het verhaal van teamleider Dirk-Jan.
Dirk-Jan Lepstra (47) werkt inmiddels al ruim 20 jaar bij de provincie Fryslân. Hier doet hij ‘van alles en nog wat’ zoals hij zelf zegt. Toen hij voor de opleiding Bouwkunde, Civiele techniek en Verkeerskunde koos, was de kans groot dat hij voor de overheid zou gaan werken. Logisch, want zij zijn dé grootste opdrachtgevers in het geval van wegen en verkeer. Dat hij met de jaren een ‘duizendpoot’ is geworden, blijkt uit alle functies die hij al bij de provincie Fryslân heeft gehad: “Ik heb aan veel verschillende projecten meegewerkt. Ik ben begonnen met de afstemming tussen gemeenten en mocht daarna allerlei subsidies op het gebied van verkeerszaken verdelen. Hierna ging ik aan de slag als projectleider voor het knooppunt in Joure, ben ik inkoper voor de hele inrichting van Thialf geweest en was ik betrokken bij de aanpak van de sluis in Stavoren. Op dit moment werkt Dirk-Jan als teamleider bij de afdeling Vaarwegen en Kunstwerken. "Daar geef ik leiding aan een team dat zich bezighoudt met alles wat te maken heeft met water. Dat zijn de Friese vaarwegen, maar ook infrastructurele kunstwerken zoals bruggen of aquaducten. Een plek waar ik het naar mijn zin heb, maar ik steek nog steeds graag mijn hand op om daarnaast ook andere uitdagingen op te pakken."
Wat er centraal staat in alle functies waarin hij bij provincie Fryslân werkte? Het begeleiden en doorvoeren van verandering, en het zorgen van verbinding: “Ik vind het in gang zetten van verandering leuk; of het nou gaat om het veranderen van een team of een knooppunt. Ik heb een beeld van hoe iets moet veranderen, en ga daarvoor. Daar ligt mijn kracht. Als iets eenmaal goed loopt, is de uitdaging voor mij eruit; dan ga ik niet ‘op de hut passen’, maar ga ik op zoek naar een andere uitdaging.”
Volgens Dirk-Jan is de mogelijkheid om binnen één organisatie zo af te wisselen in functie, de charme van het werken bij een overheidsorganisatie: “Die veelzijdigheid vind je nergens anders. Je kunt intern laten weten wat je wilt, zodat je werkgever meedenkt in werk dat bij je past. Je hoeft je nooit te vervelen. Sterker nog: we hebben er als organisatie baat bij als je aangeeft wat je kwaliteiten zijn en hoe die het beste ingezet kunnen worden.” Heb je niet precies de kennis die je nodig hebt om iets anders te doen binnen de provincie? Dan is er de mogelijkheid om je bij te scholen. Alhoewel voor Dirk-Jan vooral geldt dat hij zijn boerenverstand gebruikt als hij iets nieuws doet: “Ik leer vooral door te doen. Het hangt er vanaf waar ik zit, maar ik stel mij eigenlijk altijd op als diegene die nergens verstand van heeft, om zo de mensen die wel ergens verstand van hebben in de juiste positie te brengen. Zo weet ik de juiste informatie op te halen en verbinding te maken.”
In zijn huidige functie als teamleider is hij vooral bezig met het herorganiseren van het team: “Ik ben aan het kijken hoe we de buitendienst kunnen organiseren: op HR vlak door nieuwe mensen aan te nemen, maar ook door te kijken hoeveel werk er ligt, en wat die werkvraag betekent voor het team. Samen met de jongens in het team ben ik op zoek naar een andere werkwijze. We zitten echt in een ‘veranderproces’. Voor mij zit het succes erin dat ik voortgang weet te halen in dat proces, zodat ik dingen voor elkaar krijg. Ik ben tevreden met mijn werk in deze rol als ik duidelijkheid kan geven: waar staat het team voor? Hebben we genoeg bezetting? Weet iedereen wat ervan diegene wordt verwacht? En is het team ‘op dikte’? Dat is mijn stip aan de horizon. Heb ik dat bereikt? Dan ben ik op termijn wel weer toe aan een nieuwe uitdaging; het in gang zetten van een nieuwe verandering.”
Wanneer Dirk-jan een voldaan gevoel heeft, of trots is op zijn werk? Dat valt of staat bij hem met ‘het verschil’ dat hij heeft kunnen maken in een bepaald project. “Ik ben trots op mijn werk wanneer ik ook echt het idee heb dat ik het verschil heb gemaakt. Bij bijvoorbeeld het knooppunt in Joure, waar ik als omgevingsmanager heb gewerkt, zit dat hem niet alleen in het verschil niet alleen in het verbeteren van de verkeersveiligheid: van veel dodelijke ongelukken naar geen ongeluk meer. Maar het zit hem ook in de manier waarop omwonenden het proces hebben gewaardeerd, snappen waarom we bepaalde dingen hebben gedaan en zich daarbij betrokken hebben gevoeld. Als inwoner ervaar ik zelf hoe fijn het is als je meegenomen wordt in het proces, en er naar je wordt geluisterd. Dat is soms nog wel een uitdaging van de bureaucratie. Ik heb langzamerhand het idee dat de werkmentaliteit verandert, we betrekken inwoners meer bij het proces, en de snelheid neemt toe. Het is mooi als dat de basis wordt. Ik zou tegen iedereen die ook voor verandering is willen zeggen: als jij je eraan stoort, kom dan bij ons werken om het anders te doen. Om zo samen overal dat verschil te maken. Dat is iets om trots op te zijn.”