ikwilgrootswerk.nl

Grutsk wurk:
Trots op mijn werk

TROTS OP MIJN WERK:
Bode/huismeester Chris, gemeente Ameland

Trots zijn op het werk dat je doet; in Friesland lopen ze er niet snel mee te koop. Doch mar gewoan, dan dochst gek genôch: dat is wat de Friese nuchterheid typeert. Toch mag die Friese trots best getoond worden. In ‘Grutsk wurk: trots op mijn werk’ vertellen verschillende mensen waarom hun werk zo leuk is, en waarom zij hier trots op zijn. Stuk voor stuk werken ze voor een overheidsorganisatie en zijn ze ambtenaar. Iets waar ook vandaag de dag nog best wat vooroordelen over rondgaan, en dat terwijl hun werk super hectisch, inspirerend of impactvol kan zijn.

Benieuwd naar hun verhaal? Lees snel verder en ontdek het verhaal van bode/huismeester Chris.

Een eilander blijft een eilander

Chris Brouwer (49) werkt sinds 2003 als bode/huismeester bij gemeente Ameland. Een functie waar je geen officiële opleiding voor volgt: “Het moet je aanspreken en bij je passen.” De vacature kwam op het perfecte moment op zijn pad, want als hovenier was Chris op zoek naar een nieuwe uitdaging. “Ik wist meteen dat dit een beroep is dat enorm goed bij mij past, want ik vind het mooi om iets voor een ander te kunnen betekenen.” Daarnaast wilde hij als echte Amelander graag op het eiland blijven werken. “Een eilander blijft een eilander. Als het niet hoeft, ga ik er niet weg. Ook niet om te werken.”

“De meeste mensen weten niet hoe het er echt aan toe gaat bij een gemeente.”

Achter de schermen

Al twintig jaar werkt Chris op het gemeentehuis in Ballum. Hier is geen dag hetzelfde, want naast zijn vaste werkzaamheden, komen er ook ad hoc klussen binnen via de ICT helpdesk. Chris is de olie binnen de gemeentelijke organisatie. “Achter de schermen zorg ik ervoor dat het ambtelijk apparaat goed kan functioneren; dat alles werkt en geregeld wordt, zodat iedereen op het gemeentehuis zijn werk kan doen.”





Bruiloften en raadsvergadering

Bode/huismeester is een afwisselende functie met uiteenlopende werkzaamheden: “Bij bruiloften of bijeenkomsten ontvang ik de gasten, maar ik ben ook aanwezig bij de raadsvergaderingen. Ik zorg ervoor dat de raadsleden op hun plek zitten en geef iedereen een kopje koffie. Sinds 2 à 3 jaar beheer ik ook het camerasysteem, zodat de raadsvergadering online gevolgd kan worden. Dit is ook een uitkomst bij bruiloften, want zo kunnen familieleden uit Australië bijvoorbeeld toch aanwezig zijn.” Daarnaast zorgt Chris voor de digitalisering van gemeentelijke documenten, zoals bouwtekeningen, om deze te kunnen verstrekken aan inwoners en makelaars of bouwbedrijven.

Geen 9 tot 5 baan

Chris heeft geen typische 9 tot 5 baan; gemiddeld werkt hij twee avonden per week. “Vergaderingen en bijeenkomsten, zoals de raadsvergaderingen, zijn vaak ’s avonds. De uren die ik in de avond werk, probeer ik overdag te compenseren: dan ga ik ’s middags wat eerder naar huis.” Binnen zijn functie heeft Chris contact met bijna iedereen in de organisatie. “Wat ik precies doe en met wie ik contact heb, varieert heel erg per dag. Dat is juist zo leuk.” Het ontvangen van bezoek en gasten - van bruiloftsgasten tot de commissaris van de Koning – vindt Chris het leukst om te doen. “Maar ik help ook graag bij de organisatie en de voorbereidingen voor een bijeenkomst. Het bestuurssecretariaat betrekt me hierbij.”





Iets betekenen voor het eiland

Het geeft Chris een goed gevoel dat hij iets voor een ander kan doen: “In mijn functie kan ik – soms direct, maar vooral indirect – iets betekenen voor de burger en het eiland.” Hoewel hij in het verleden niet had gedacht dat hij bij de gemeente zou gaan werken, kan hij het zich nu niet anders meer voorstellen. Chris: “Ik heb het ontzettend naar mijn zin. Zo goed, dat ik dit ook wel eens tegen mijn kinderen zeg. Ik zou het hen zeker aanraden om ook voor een gemeente te werken. Alles is goed geregeld en je krijgt zekerheid en stabiliteit. Dat geeft een fijn gevoel.”





Verjaardagspraatjes

Chris is zich bewust van het vooroordeel dat rondgaat over ambtenaren. “Dat noem ik ‘verjaardagspraatjes’. Mensen praten erover en hebben een bepaald oordeel; dat is op Ameland niet anders. Dat vind ik jammer, want de meeste mensen weten niet hoe het er echt aan toe gaat bij een gemeente. Als ze zich hierin zouden verdiepen, dan zou het beeld heel anders zijn.”